پروفایل ویژگی امنیت کسب و کار SABSA

پروفایل ویژگی کسب و کار در قلب چارچوب SABSA قرار دارد. روش مهندسی نیاز هاست که اهداف کسب و کار و محرک ها را به نیاز ها که رویکرد مبتنی بر خطر را استفاده می کنند تبدیل می کند. برخی از مهم ترین مزایای این روش عبارتند از:

• ارتباطات اجرایی در شرایط غیر IT
• گروه بندی و ترکیب بندی نیاز ها، که درک و نظارت توسط معماران، تحلیل گران و دیگر سهامداران را تسهیل می بخشد.
• نقشه برداری بین محرک های کسب و کار و الزامات آن.

هر قابلیت کسب و کار می تواند به عنوان یک ساختار مولکولی پیچیده در مقایسه با بخش های اتمی ( atomic ) در نظر گرفته شود. پروفایل ویژگی کسب و کار مولکول های پیچیده را به قطعات سازنده اش تجزیه می کند.

هر بخش اتمی یک ویژگی کسب و کار است. نمونه هایی از ویژگی کسب و کار عبارتند از:

• محرمانه
• موجودیت
• دقت
• مجاز بودن
• حمایت پذیر
• انعطاف پذیر

هر ویژگی کسب و کار به صورت اصطلاحاتی تعریف می شوند که برای کسب و کار یک شرکت خاص معنی دار هستند. این اصطلاحات طبقه بندی ویژگی های کسب و کار نامیده می شوند. یک مثال از طبقه بندی ویژگی ها در اسناد SABSA همراه با تعاریف کلی (پیش از این در این مقاله بحث شده اند ) ارائه می شود. به عنوان مثال این طبقه بندی تنها برای اهداف می باشد و مفهوم پروفایل ویژگی کسب و کار ویژگی های جدیدی است که می توانند با توجه به اهداف خاص کسب و کار تعریف شوند. هر ویژگی در مثال طبقه بندی برای یک کسب و کار خاص قابل اجرا نیست. هر پروفایل ویژگی کسب و کار به طور سفارشی برای ارائه ی نیاز های یک قابلیت کسب و کار خاص در یک شرکت خاص ساخته می شود. این به این معنی است که هر قابلیت کسب و کار یا مجموعه ای از قابلیت ها، پروفایل ویژگی کسب و کار را جذب خواهند کرد.

اگر کسب و کاری می خواهد که ویژگی داده شده مطابق قابلیت ( دارایی اولیه ) باشد پس باید ابزاری وجود داشته باشد که این ویژگی را اندازه گیری نماید – به سؤالات پاسخ دهید:

در کدام مرحله مقدار کافی از این ویژگی برای بر آوردن نیاز هایمان داریم؟ این سؤال با تعریف رویکرد اندازه گیری، معیار یا معیار های خاص و ساخت هدف  برای آن ویژگی با معیار های خاص به دست می آید. بنابر این پروفایل ویژگی کسب و کار مفهومی از دارایی های اولیه کسب و کار است و برای ارائه ی نیاز های کسب و کار برای قابلیت تداوم کسب و کار داده شده استفاده می شود. پروفایل ویژگی کسب و کار معماران سازمانی را قادر می سازد تا از صاحبان کسب و کار مشورت بخواهند و نیاز های کسب و کار آن ها را به طرف یک فرمت استاندارد و نرمال تفسیر کنند. این فرمت می تواند توسط طراحان تکنولوژی و مهندسان فرایند به منظور ایجاد قابلیت با توجه به نیاز های واقعی کسب و کار عمل می کند. از آن جا که این نیاز ها از نظر کمی مشخص شده اند، امکان تعیین اثر بخشی و بهره وری توانایی ها و هم چنین نظارت بر عملکرد واقعی فرایند ها و سیستم ها در طول چرخه ی عملیاتی وجود دارد. این روش یک روش قدرتمند است و روشی است که TOGAF آن را برای بر آورده کردن فرآیند مدیریت نیاز ها در نظر می گیرد.