راهکار معماری سازمانی می بایست همچون دیگر واحدهای عملیاتی در یک کسب و کار اجرا شود؛ یعنی می بایست همچون یک کسب و کار با آن رفتار شود. با این هدف و فرآیندهای مرکزی تعریف شده در ADM، یک راهکار معماری سازمانی می تواند توانمندی هایی در حوزه های زیر ایجاد کند:
- مدیریت مالی
- مدیریت عملکرد
- مدیریت خدمت
- مدیریت ریسک
- مدیریت منابع
- مدیریت ارتباطات و ذینفعان
- مدیریت کیفیت
- مدیریت تولید کنندگان
- مدیریت پیکربندی
- مدیریت محیط
در بطن مفهوم راه اندازی یک معماری مستمر، اجرای موثر و خوش تعریف “نظارت بر معماری” وجود دارد که به موجب آن تمامی فعالیت های قابل توجه معماری در یک چارچوب واحد، کنترل و سازماندهی می شوند.
مزایای نظارت معماری شامل موارد زیر می باشد:
- وضوح حسابرسی افزایش می یابد.
- مدیریت ریسک کنترل می شود.
- محافظت از داراییهای موجود از طریق بیشینه سازی استفاده مجدد از مولفه های معماری موجود.
- مکانیزم های کنترل، نظارت و مدیریت بسیار پیشرفته.
- استفاده مجدد فرآیند، مفهوم و مولفه در سراسر واحدهای کسب و کار سازمانی.
- خلق ارزش از طریق نظارت، سنجش، ارزشیابی و بازخورد.
- ارتقای پشتیبانی قابل رویت فرآیندهای داخلی و نیازمندی های بخش های خارجی؛ به ویژه، افزایش یافتن قابلیت رویت تصمیم گیری در سطوح پایین، نظارت در یک سطح مناسب در مورد تصمیمات سازمانی که ممکن است پیامدهای راهبردی وسیعی را برای سازمان داشته باشند، را تضمین می کند.
- ارزش بیشتر برای سهام دار؛ به ویژه، معماری سازمانی به طور فزاینده ای منطق مربوط به مطالعات سازمانی که وابستگی بین افزایش یافتن سود سهام داران و سازمان های پر سود را نشان می دهند، ارائه می کند.
- با فرآیندها و متدلوژی های موجود یکپارچه می شود و سودمندی را به واسطه افزودن توانمندی های کنترلی تکمیل می کند.